Muş'ta göçerler yayladaki sonuç günlerini geçiriyor

Muş

.w3-content { max-width: 100%; margin: auto;} .w3-tooltip, .w3-display-container {position: relative;} .w3-black, .w3-hover-black:hover { color: #fff!important; background-color: #000!important;} .w3-display-left { position: absolute; top: 50%; left: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(-0%,-50%);} .w3-display-right { position: absolute; top: 50%; right: 0%; transform: translate(0%,-50%);-ms-transform: translate(0%,-50%);} .w3-btn, .w3-button {-webkit-touch-callout: none;-webkit-user-select: none; -khtml-user-select: none;-moz-user-select: none; -ms-user-select: none;user-select: none;} .w3-btn, .w3-button {border: none;display: inline-block;outline: 0;padding: 8px 16px;vertical-align: middle;overflow: hidden;text-decoration: none;color: inherit;background-color: inherit;text-align: center;cursor: pointer;white-space: nowrap;}Muş'ta göçerler yayladaki akıbet günlerini geçiriyor

İlkbaharda Diyarbakır'dan gelmiş olarak yaylaya çıkan göçerler, toplumsal yaşamdan ve teknolojiden uzak, doğayla iç içe hayat sürüyor. Bazı göçerlerin devir zımnında geçmiş olduğu bugünlerde, bölgedeki iyi havayı vesile bilici aileler müşterek müddet şimdi yaylada konaklamayı yeğleme etti.

Erkeklerin, hayvanların tagaddi ve bakımını meydana getirdiği Şenyayla'da, hanımlar ise günce kazanç ve kemirmek pişirme işiyle ilgileniyor.

Göçerlerden 103 yaşındaki Halime Koçağa, gazetecilere, atalarından devraldıkları kıl düğün geleneğini yüzyıllardır sürdürdüklerini söyledi.

Ömrünün iri bölümünün hayvancılıkla geçtiğini anlatım fail Koçağa, şu şekilde konuştu:

"Yaylaya çıktığımızda hayvanları sağardık, kovan ayranı yapardık. Çobanlara, misafirlere kemirmek yapardık ve kurduğumuz tandırda kazanç pişirirdik. Kalan gereksiz bu zamanlarda ise kıl çadırı yapardık. Keçi kılından, 4-5 hanımla fakat 20 günde müşterek kıl çadırı müheyya duruma getirirdik. Yazın yaylada, kışın köyde ömrümüzü iri seviyede çadırda geçirdik. Hayvancılık yaptığımız düşüncesince kıl düğün bizim düşüncesince aşırı önemlidir."

Hamit Koçağa, 20 bin küçükbaş ve 7 bin yöresinde kocabaş hayvanlarının olduğunu belirterek, "İlkbahar mevsimiyle yaylaya çıkmaya başlıyoruz. Sonbahara denli kıl çadırlarda kalıyoruz. Zorlu müşterek iş güçlükle çadırlar su geçirmez, zarfında ferah ferah barınabileceğimiz hayat alanıdır. Ben 58 sene geçmiş çadırda doğmuşum. Hayatımızın iri kısmı kıl çadırda geçti." diyerek konuştu.

Kadın göçerlerden Muhbet Gölbaşı da yayla yaşamını sevdiğini anlatarak, "Ekmeğimizi kendimiz pişiriyoruz. Köyde ot bulunmadığı düşüncesince yaylaları yeğleme ediyoruz. Peynir ve sütlerimizi sattık. Kışlık ihtiyacımız peynir, tereyağı, yoğurt kabilinden ürünlerimizi hazırladık. Birkaç çağ sonradan da evimize döneceğiz." ifadelerini kullandı.